این بنا ی صفوی که برخی به اشتباه میراث دوره سلجوقی برآورد نموده انددر 9 کیلومتری غرب شهرستان صومعه سرا و بر سر راه دهکده جاده کنار به مناره بازار بنا شده است.از آنجائی که که این بنا شکلی مخروطی و دایره‌ای  فرم دارد با توجه به موقعیت مکانی که قرار دارد  از مهمترین آثار تاریخی گیلان به شمار می‌رود.ارتفاع اولیه مناره 30 متر بود، پنج متر آن بر اثر شرایط جوی و آب و هوایی منطقه و 13 متر آن به دلیل زلزله سال 1369 فرو ریخت و تنها 12 متر از مناره بر جا مانده است.این اثر زیبا باشماره 2681 در تاریخ 25 اسفند سال 1378 ثبت ملی شده و با اینکه در منطقه پربارش کشور قرار دارد و در طول تاریخ از دوران صفوی تا کنون شاهد زلزله های بی شمار بوده است مقاومت قابل تحسینی داشته است.این اثر هر چند با همه شکوه و عظمت خود جان پناه معتادان شده است سزاوار است میراث گیلان گام های اساسی برای حفاظت آن بردارد.همانگوه گه گفته شدمناره گسکر شکلی شبیه مخروط داشته و مقطع این مناره دایره ای شکل بوده که با حرکت به سمت بالا از قطر این مناره کاسته می شود، محیط این مناره در سطح زمین ۱۹ متر و قطر آن در قسمت پائین مناره هفت متر و در فوقانی مناره به ۲٫۳۵ سانتیمتر می رسد که با احتساب ضخامت ۱٫۳۰ سانتیمتری دیوار قطر داخلی مناره در ارتفاع ۱۰ متری از سطح زمین به ۲٫۵ متر می رسد.ارتفاع اولیه مناره ۳۰ متر بود، پنج متر آن بر اثر شرایط جوی و آب و هوایی منطقه و ۱۳ متر آن به دلیل زلزله سال ۱۳۶۹ فرو ریخت و تنها ۱۲ متر از مناره بر جا مانده است. مناره آجری گسکر از آجر و ملات ساروج ساخته شده است از مصالح به کار رفته در این مناره می توان به آجرهای مربع شکل به ابعاد ۲۰ در ۲۰ در پنج سانتیمتر و ملات ساروج اشاره کرد.تنها تزئین این مناره دو ردیف آجر کاری تزئینی با نقوش هندسی بوده که به دلیل فرو ریختن قسمت فوقانی مناره مشاهده نیست و در بقیه قسمتها کاملا ساده و بدون آرایش است، تنها راه ورود به مناره از طریق یک در ورودی است که در قسمت جنوب غربی مناره واقع شده و با قوسی زینت گرفته است و تنها راه رفتن به بالای مناره پله های مارپیچی است که توسط یک ستون نگهدارنده در وسط به ابعاد ۱۰ در ۹۰ سانتیمتر ایستایی یافته است.ارتفاع پله های مارپیچ مناره ۲۵ سانتی متر است و عرض پله ها در قسمت دیواره مناره به ۴۰ سانتیمتر و در قسمت ستون نگهدارنده پله ها به ۱۵ سانتیمتر می رسد. دو نورگیر به ابعاد ارتفاعی یک متر، عمق ۱٫۳۰ سانتیمتر و پهنای ۱۰ سانتیمتر در مناره مشهود است، نور گیر اول در ارتفاع شش متری از سطح زمین قرار گرفته و در اثر زلزله سال ۱۳۶۹ تخریب نشد ولی نورگیر دوم همراه با فرو ریختن دیواره از بین رفت که پس از عملیات مرمت این نورگیر را به همان شکل و اندازه نورگیر اول در آوردند.هشت متر از این مناره به همان فرم و شکل اولیه مرمت شده است و هم اکنون ارتفاع مناره به ۲۰ متر می رسد. ساختمان این مناره طبق نوشته رابینو در کتاب دارالمرز به نقل از خوچکو به چهل گوش چمنی نسبت می دادند، ولی از نظر تاریخی صحت این موضوع اثبات نشده است و از سوی به روایات محلی سازنده این مناره ( چهل گوشی چمنی ) شخصی بوده که زمانی با اقتدار حکومت می کرده و اعلام داشته که قصد دارد با خدا مبارزه کند و برای صعود به آسمان دستور ساخت چنین مناره ای را داده است.