میراث داری و میراث بانی درکهن ترین  دیار تاریخ فرهنگ و تمدن جهان یعنی ایران  برای تک تک ما به عنوان یک ایرانی مسولیت پذیر یک وظیفه انسانی خطیر-حیاتی-ملی ووظیفه محلی محسوب شده و  در هر زمان حفاظت و حراست از این میراث ارزشمند وگرانبار را در دستور کار و زندگی خود داشته باشیم. این یک تکلیف برای همه ما است . هر کسی در محیط زندگانی خود ضمن رعایت معیارهای حفاظت و پاسداری از این میراث گرانسنگ ، سهمی نیز در شناختن و شناساندن این آثار داشته باشد زیرا که گذشتگان ما با رنج و تحمل مصائب بسیار توانسته اند آثار ارزشمند از انواع و گونه های مختلف میراثی را بر جای بگذارند و به رسم امانت به فرزندان و آیندگان خود بسپارند. ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که در زمینه‌ی هنرها و سنت‌ها و آیین‌ها غنی است از این نظر شاید یکی از استثنائی‌ترین سرزمین‌های جهان است اما به میراث فرهنگی خود بقدر لیاقت و شایستگی آن نپرداخته‌ایم.یکی از کم دانسته های ما درباره مجسمه خارک است.وجود مدارک باستان شناختی ازدوران ایلامیها ( بندر لیان در بوشهر)کاخ های هخامنشی در پس کرانه های خلیج فارس ، آثار باستانی جزیره خارک و بندر باستانی سیراف و بندرهایی همچون الدور، قلات و صحار در بخش شمالی خلیج فارس همگی گواه است برتداوم این نقش مهم در ارتباط تجاری ایرانیان از طریق بندرهای واسط با بندرهای باستانی خلیج فارس شامل سواحل دریای عمان ، شمال آفریقا، بنادر باستانی اقیانوس هند شامل کشور هندوستان سیلان ،مالزی و در نهایت با بنادر باستانی چین.و..می باشد. جزیره خارک، تاقدیسی مرجانی در خلیج فارس به طول و عرض تقریبی هشت در چهار کیلومتر است که از نظر تقسیمات کشوری تابع استان و شهرستان بوشهر می‌باشد. در جزیره خارک آثار و یادمان‌های باستانی متنوعی از دوره‌ها، اقوام و مذهب‌های گوناگون وجود داشته که مشخص نیست چه مقدار از آنها در کشاکش رویدادهای طبیعی و انسانی از میان رفته‌اند. از مهم‌ترین آثار باستانی جزیره می‌توان کتیبه مشهور خارک، گور سنگی مشهور به قبر دو خواهرون، ده‌ها گورصخره‌ و به ویژه دو گورصخره‌ پارتی- پالمیری، چارتاقی در بلندترین بخش جزیره، کلیسای نسطوری، جاده باستانی، آب‌انبار، آرامگاه میرمحمد حنفی و معمار آن- سید علی بخاری- و نیز صخره‌کندهایی نویافته‌ و بی‌نظیر یاد کرد. قبر دو خواهرون با قدمت حدود سه هزار سال، در سال‌های اخیر و گویا به اهتمام شرکت نفت که در حال تخریب تپه ماهورها و تبدیل آنها به زمین‌های مسطح است،...را نام برد آثاری که هریک به گونه ای درحال از بین رفتن و استهلاک و نابودی هستند.در این بین یکی ازآثار مکشوفه ارزشمند که به صورت اتفاقی در جزیره خارک به دست آمد و کمتر درباره آن سخن گفته شده است  مجسمه سنگی می باشد.این مجسمه با چشمان درشت ،مو و ریش مجعد  ارتباط فرهنگی این ناحیه با دیگر مناطق را تا نیمه نخست هزاره سوم ق م برملا می کند.با توجه به تحقیقات کمی که در ایم زمینه صورت گرفته فقط آن را با مجسمه های سلسله های قدیم مقایسه نموده اند که لازم است زوایای پنهان این ارتباط فرهنگی با سایر مناطف مشخص گردد.اشکال دیگری که تحقیق بر این مجسمه را سخت نموده است نا معلوم بودن مکان دقیق کشف این مجسمه است.مجسمه دارای 27 سانتی متر ارتفاع و 3/23 سانتی متر پهنا می باشد.صورت مجسمه ریشی  مجعد در شش ردیف دارد مو های سر بنظر بافته شده می آیند.حدقه چشم مجسمه خالی می باشد و دست های آن نیز به هنگام کشف شکسته بوده است.مجسمه به فرم و شمایلی که دیده شده است شبیه مجسمه های سلسله دوم  از خفاجیه به خصوص معبد نینتورا است.با توجه به سبک هنر بکار گرفته شده می توان این مجسمه را با مجسمه های آشوری مشابه دانست.