بعضی ادم ها هستند وقتی باهاشون حرف میزنی میفهمی به شکل غیرقابل توصیفی منفور هستند ، معمولا این جمله افراد که پستم میخورند بعد از قهوه ای کردنشون بهشون گوشزد می کنم که دیگه به پست من نخورند ،بجای مغز توی سرشون لجن هست ، تنها چیزی که بیش از هر چیزی از افراد میتونه برام تهوع آور باشه ،محتویات مغزی هست که سرشار از عقب موندگی های ضد اجتماعی هستش که تمایل داره اون رو به اجتماع پیرامونشم تحمیل و دیکته کنه ، یارو سنش اندازه آرشیو وبلاگمم نیست میاد اینجا درس زندگی میده ، چند روز پیش یکی از دوستان موضوع روابط مجازی رو مطرح کرده بود توی وبلاگش من گفتم اتفاقا ادم های مجازی رو بهتر از واقعی میشه شناخت و راحت میشه در رابطه باهاشون به نتیجه رسید و این هر روز بهم ثابت میشه ، با یک کامنت معمولی ، با یک گفتگوی 5 دقیقه ای میشه درون مایه ذهنیت یک ادم رو تشخیص داد ، سلیقه اش رو فهمید ، طرز نگاه و جهانبینیش ، خواستگاهش از زندگی و ...و این امر روز به روز داره آزار دهنده تر میشه برام ،حتی فیلم بازی کردن ها و پرستیژهای مصنوعی و احمقانه خیلی افراد به وضوح روشنه کاش ادمای توی دنیای واقعی هم به همین وضوح میشد دیدیشون ، هر چند که این دیدن گاهی خیلی آزار دهنده و تهوع آور هست مثلا میبینی یه نفر چیزی که به اندیشه و حسش حاکمه مثلا یک خوی حیوانی هست ، یا یک بلاهت غیرقابل مرز و ...