(این شعر خودمه لطفا نظراتتونو بهم بگین❤)

همیشه بین عقل و عشق انسان

میان این همه،بن بست عشق است..

اگر خواهی که با عقلت بیایی

تمام عشق تو محصور عقل است..

میان این دو راهی گر بخواهی

کمی عاشق،کمی عاقل بمانی

تمام فکرتو آشوب ذهن است

تمام حس تو آشوب قلب است

در این دنیای پر پیچ و خم و غم های سنگین

تمام حس من آشوب روح است..

تمام حس من نابود شد اما

تمام جسم من عاشق بمانده است

اگر راهی به جز عقلم نمانده است

تمام جسم من عاقل بمانده است..

منم عاقل منم عاشق منم سرگشته و حیران

منم مجنون منم لیلی منم شیرین منم فرهاد