امتحانات هم تموم شد.پروژه های درسی.تا صبح بیدار موندنا.استرسای روز و شب برای میانترم و پایانترم.حرفای ادامه دار خاله زنکی درباره بچه های فلان رشته...حرفای ناراحت کننده که درباره خودت میشنیدی..دوستیای یکی دو روزه...دعواهای یه روزه...خوابگاه...خونه دانشجویی...زندگی به شیوه خودت...

همشون تموم شدن....حالا منم که ساعت یک نصف شب با تنها یادگارش از این شهر حرف میزنه و عر میزنه از گریه....منه به شدت داغون که الان آرزومه کاش یه سال دیگم بود...کاش تموم نشده بود و با امیر تو برفا قدم میزدم.تو پیاده روهای پر شکوفه...تو پاییزای هزار رنگ جنگلای گرگان ...قصه ما در این شهر پر خاطره تموم شد.بدون اینکه از هیچ اندیشه ای بترسم مبگم چقدر خوب بود حتی وقت هایی که زیر یه سقف بودیم....

ناراحتی هام از تموم شدن داستانمون تو این شهره...از تموم شدن عادت های 4ساله...حتی عادت به اینکه کجا باید تاکسی بگیرم....از کدوم سوپری خرید کنم....من دلم برا ریز و درشت اینجا تنگ میشه....برای تک تک کوچه و خیابوناش...

گرچه من موندم..من هنوز تو این شهرم...تو یه خونه نقلی کوچیک که صاحبخونش یه زن شکاکه که خونش رو دوربین بارون کرده....دارم فکر میکنم کاش این پروژه لعنتی تموم شه....من اینجا  رو بدون دوستام و عشقم نمیخوام....حالا ابنجا برام یه شهر غریبه ست....

فکر میکنم از این شهر برم دیگه کجا رو دارم برم؟به نطر شما کجا برم؟برم کجا که بازم همین حسو داشته باشم...که هر بار حالم خوب نبود نگار بیاد پیشم حالمو خوب کنه...که با شقایق بخندیم...که با مهسا بریم بیرون و از هر دری بگیم....کجا برم که اینا باشن.امیر باشه....زهرا باشه و بتونم بهش بگم تا ابد پاتریک خودشم...

هیچ جا نیست...تموم شد...فقط امیر رو دارم میبرم...اگه بشه....زهرا روز اخری وقتی داشت با امیر خدافظی میکرد گفت بهش یه روز منو ببره پیششش..

و من دوس دارم زودتر اون روز برسه با امیر بریم دنبال زهرا...بریم دریا...بریم ذوات...بریم هر جا که حالمون خوب شه....

تنها چیزی که غم این روزامو تموم میکنه رسیدن به تنها یادگاریه که از این شهر میبرم...

امیدوارم اون روز برسه....ادم به امید زنده ست...

:: بازدید از این مطلب : 102