آه زندگی
منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم!
....
همیشه که حالت خوب نیست!گاهی سرما میخوری!بدنت عفونت میکند.یاد مادربزرگت میفتی و دلت تنگ میشود.دوست پسرت ترجیح میدهد ازت دوری کند.
راستش اصلا اصلا این آخری مهم نیست!
من فقط برای مادر بزرگم گریه کردم!
من برای هیچ پسری هیچوقت گریه نمیکنم!من قوی تر از این حرف هام.شایدم دلیلیش پادتن هاست.من پادتن های زیادی دارم.پادتن کنار آمدن با شکست های عشقی....همه شان کمک میکنند که من همیشه پر غرور سرم را بالا بگیرم!به راهم ادامه دهم..ارزوهایم را عملی کنم.
قوی بودن و جسارت یعنی همین نه؟
راستش هیچوقت نباید حالت را وابسته به بودن کسی کنی!ن ب ا ی د!این را همیشه اویزه گوشت کن که ادم ها می ایند و می روند.اخرش فقط تویی و خودت...خودت را دست کم نگیر.اصلا من باور دارم ما زن ها بعد از یک بار گریه کردن سنگ میشویم.میتوانیم دنیا را توی دست هایمان بگیریم.میتوانیم با همین دست های کوچک و ظریف دنیا را تکان دهیم....
ابر قهرمان زندگی خودت باش.
:: بازدید از این مطلب : 111
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
